Sta jij er wel eens bij stil wat woorden eigenlijk zijn en doen?
Eerder deze week was ik getuige van een dialoog, er werden voorbereidingen getroffen voor een op handen zijnde gebeurtenis en een van de partijen ‘vertelde’ de ander dat deze er een ‘veel te groot probleem van maakte’.
En deze woorden deden wat bij diegene die ze te horen kreeg… Ze raakten ergens een kwetsbaar punt en de sfeer en productieve samenwerking ging zienderogen achteruit. Uitzoemend vroeg ik me af of het woord ‘zorgvuldigheid’ wellicht passender was geweest dan het ‘aanspreken op het maken van problemen’?!
En ja, wellicht werd er een te veel aan zorgvuldigheid ingezet, maar de nu gebruikte woorden nodigden ook niet uit tot het uitproberen van nieuw gedrag, het horen van de feedback of tot reflectie op het eigen gedrag. Ik kan me voorstellen dat andere woorden, bijvoorbeeld iets in de trant van ‘…nu de hoogste prioriteiten zo zorgvuldig geregeld zijn, kunnen we even samen kijken wat er verder nog moet gebeuren…’ een andere uitwerking zouden hebben gehad.
Woorden; we gebruiken ze vaak onnadenkend en beseffen nauwelijks dat, ook al zijn ze onzichtbaar voor ons blote oog, ze wel degelijk ook ‘dingen’ zijn. Dingen die een diepgaande impact kunnen hebben op een mens, een dier of een leven. En, om in gedachtegoed van deze tijd van het jaar te blijven, wil ik afronden met een (Kerst)wens;
Laten we genieten van de feestdagen, het verbinden in onszelf en met onze omgeving en laten we onze woorden boven alles op smaak brengen met zorgvuldigheid, liefde en compassie.
Lieve groet,
Jacqueline Verhoef